حسابداری مالی شیوه ای از روشهای نگهداری اطلاعات می باشد ، که اطلاعات مالی را در قالب حسابهای جداگانه و تفصیلی و تراز های آزمایشی و نیز ترازنامه‌ها و صورت‌های سود و زیان و گردش وجوه نقد برای استفاده داخلی واحد های تجاری ، کارکنان شرکت، همچنین برای ارائه گزارش  به سهامداران، مراجع ذیصلاح  جمع‌آوری، طبقه بندی و  تحلیل و ارائه می‌کنند. این نوع از حسابداری را می توان حسابداری گزارش نیز نامید . زیرا هدف اصلی در این نوع از حسابداری ، تهیه صورتهای مالی اساسی می‌باشد که مورد نیاز استفاده کنندگان از این صورتهای مالی است. یکی دیگر از موضوعات اصلی که تأثیر اساسی بر رشته حسابداری گذاشت برقراری مالیات بردرآمد بود. تعیین مالیات بر درآمد مستلزم شناخت دقیق سود خالص بود و لازمه این شناخت نگهداری حسابها و دفاتر منظم و تهیه صورتهای مالی که میزان سود را به درستی نشان دهد. به این ترتیب دولتها به صورت یکی از اصلی ترین استفاده کنندگان از صورتهای مالی مؤسسات درآمدند. دیگر استفاده کنندگان از این صورت‌های مالی عبارتند از : بانکها ، اعتبار دهندگان ،فروشندگان ، مشتریان ، کارکنان ، سرمایه‌گذاران بالقوه ، کارگزاران بازار سرمایه ، بورس ، و مدیریت مؤسسه می باشند . حال سئوال مطرح می گردد . آیا فشار قانون و زور دولتمردان باعث رشد مالی در واحدهای تجاری در کشورهای درحال توسعه می باشد ؟ بی شک باید اظهار کرد که نه ، با نگاه به کشور های توسعه یافته می توان به وضوح دریافت که یکی از عوامل رشد مالی و گزارشات متنوع از اطلاعات  به این دلیل می باشد که ذات حرفه ای و شفاف سازی و برخورداری از عدالت اجتماعی باعث می شود واحد های تجاری و مسئولین ، به نحوه کاملا صحیح گزارشات خود را تهیه و در اختیار مراجع ذیصلاح قرار دهند . درهمین راستا شاهد شکوفایی روز افزون گزارشات مالی و رشد نرم افزار های حسابداری مرتبط با نوع صنعت و حرفه خواهیم بود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *